Pahit akan manis jua akhirnya. Bertabahla hati!

Apa khabar dunia maya? Lama sy tak up-date N3 sejak bulan puasa lalu.Kesibukan diri sebagai ibu muda dan hambatan masa serta keletihan yg merantai menyebabkan sy malas untuk menaip N3. Adalah beberapa resepi kek dan biskut yg sy buat masa Aidilfitri lalu yg akan diselitkn dlm N3 kali ini.

Entry kali ini sy mahu bkongsi cerita benar yg berlaku ramadan lepas. Saya anggap musibah yg melanda ini sebagai dugaan di bulan ramadan. Menerimanya dengan hati yang sabar walau pun amat berat untuk menanggungnya. Allah sentiasa bersama hamba-hambaNya yg bersabar, Insya'allah.

Ceritanya begini:

20 Ramadan 1433
Jam 8.00 pagi
Staffroom 1 sek***

Saya baru shj masuk ke staffroom selepas bertemu kak Nor untuk memberinya sedikit buah tgn dr kg ( dia nie dah jd mentor kpd sy krn sy byk merujuk dia jika ada apa2 permasalahan di tempat kerja memandangkn Kak Nor ni guru yg super senior di sek sy).

Cikgu X : Kak fid2, td pengetua dtg sini mcm marah soh akak kemaskan brg2 foyer kt bengkel! Cikgu X memberitahuku dgn nada cemas.

Cikgu Y : Yarlah she came just now looking for u. Dia mcm marah lah.

Sy : Hah?? ( dlm fikiran ini sdg pelik memikirkan kenapa pengetua marah kt aku shj? sdgkn dlm pasukan foyer utk konsert sek ada 4 org guru dan ketua bukannya aku seorg!)
Terus sy bersuara..

Sy : Eh, tp kan bkn kfid ketua? naper marah akak jer?? mdm ***  kan ketua foyer??...ni tak adil naper kaum dia jer dia tak marah, kat kita teruk kena! Getus sy dgn nada tdk berpuas hati. Sebenarnya brg2 tu sedang dibuka skrunya sedikit-sedikit oleh cikgu S, rakan sepasukan sy. Kerja2 membuka skru tu tak boleh dilakukan dgn cepat kerana yg pertama hanya ada sebuah shj cordless screw driver di sek itu pun kepunyaan technician sek. Dia juga selalu sibuk dan kami sukar mendptkn alat tersebut. Yg kedua, sy, cikgu X dan cikgu S dihambat dgn jadual waktu yg padat. Hanya ada masa rehat 20 minit dan 40 minit pd waktu tengah hari. Jadi hanya waktu itu shj kami bole melakukan kerja2 yg bkn pengajaran dan akademik.

Hairan sy dgn tindak tanduk pengetua yg baru ini. Lg hairan bin ajaib, bkn ker dia tahu yg cikgu X juga dlm pasukan foyer? Kenapa dia tak minta shj Cikgu X kemaskan brg2 foyer di bengkel drpd mencari2 sy yg tdk ada dlm staffroom ni???

Di suatu sudut staffroom ****

Seorg lelaki bertubuh tinggi,perut memboroi dan berjambang sdg memasang telinga perbualan diantara sy, cikgu X dan Y.

Tiba-tiba dia meluru keluar dari staffroom ****..

Sedang sy dan rakan guru yg dua org itu berbual tiba2 daun pintu staffroom di tolak dgn kuat.

Terjonggol muka pengetua yg masam mencuka.

Pengetua : Sudah cukup apa yg sy dgr, sy minta kamu membersihkan brg2 kumpulan kamu mengapa kamu cerita lain dan mengatakan sy racist?? Matanya yg sepet menjd bulat memandang sy.

Sy yg hairan dgn amukan pengetua itu hanya memandang shj mukanya. Lebih baik berdiam dr berkata kerana dia sdg dikuasai emosinya yg tdk rasional.

Di be.lakang pengetua berdiri cikgu lelaki yg memasang telinga td. Mukanya tersenyum sinis, mungkin puas hati dapat mengenakan kami bertiga dan bertambahlah baiknya dia di mata pengetua a.k.a boss .

Sah! memang tdk silap lg lelaki berhati busuk dan berniat jahat itulah yg memanggil pengetua ke staffroom sy.

Dr kerlingan mata sy, lelaki hipokrit yg gilakan nama,kuasa dan pangkat itu sedang berpura-pura dia tdk terlibat sambil bermuka selamba.

Pengetua : Sy tdk memberitahu mdm **** kerana dia ada byk tugas lain! Dia sgt sibuk dan kamu tdk berhak mengatakan sy racist!Tegasnya sambil berpeluk tubuh merenung muka sy.

Sy : Ohw sorilah mdm kalo sy silap tp bkn dia ketua ker? sy fikir ketua yg mesti diberitahu dahulu utk mlaksanakan tugasnya?
Laju jer mulut sy meluahkan perkara itu. Sy yakin kerana sy di pihak yg benar. Tdk salah sy argue ttg perkara yg betul.

Pengetua: This is my first time scolded n screaming like this to my staff. I'm sick of you people who like to gossiping rather then do your work! Jeritnya sambil melangkah keluar dr staffroom sy.

Ya Allah, ini juga satu sejarah  dlm hidup sy dikenakan oleh rakan sekerja yg gilakan pangkat dan dombakan
nama baik di mata boss dgn cara terkeji ini. Menganaiya sy sehingga sy dikatakan pengetua pekerja yg hanya tahu bergossip! ( Pengetua nie tak taw ker latar blkg sy yg dah 12 tahun berkhidmat dgn setia di sek *** dan tlh melalui 2 org pengetua yg terdahulu. Inilah pertama kali jumpa rakan sekerja yg sgt jahat dan tlh dianaiya dgn teruk! )

Subhanaallah, sy rasa seperti dilanggar tren komuter yg bergerak laju dan rasa seperti ini hanya mimpi. Tetapi perkara ini mmg benar2 berlaku.

Sy, cikgu X dan Y terpaku terdiam kerana kami masih lg dlm keadaan terkejut.

Sebaik sahaja pengetua keluar dr staffroom lelaki yg berniat jahat itu juga bergegas keluar.

Mungkin takut kami menyoalnya mengapa dia sanggup melakukan perbuatan hina dan keji tersebut.

Cikgu Y: Ya Allah kfid, si **** setan tu mmg jahat, sy nmpk dia keluar td, mmg dia yg report n soh mdm *** dtg sini. Hish, tak sangka sy dia mmg jahat! Rungut cikgu Y.

Sy: Itulah watak dan perwatakan si ****... dr dahulu nak sgt pangkat dan nama tp kfid tak sangka kfid akn teraniaya n jd mangsa dia. Ini mmg betul2 cara yg terdesak.... Takpa lah doa org2 yg teraniaya akn dimakbulkan Allah, lg pun ini bln puasa, mungkin dugaan utk kita..." Sy berkata utk menyedapkan hati yg sedih.

Cikgu X: Eh betul taw, dlm agama kami pun jika org jahat mendpt byk kata2 sumpahan n doa dr perbuatannya, satu hari God will punish him!

Sejak insiden itu pengetua tlh melabelkn sy pekerja yg teruk dan perkara tersebut tlh dinaikkn dlm mesyuarat mingguan. Si jahat tersenyum dgn kepuasan dalam mesyuarat tersebut.

Sy pula redha menerima dugaan ini. Sy tdk menunjukkan riak sedih dan bersalah kerana sy yakin sy di pihak yg banar. Sy berjumpa pengetua dan berdebat dgnnya ttg penglabelannya yg menyatakan sy pekerja yg teruk.

Selalunya air mata sy mudah jer jatuh berjuraian bak embun di pagi hari. Tetapi pd waktu sy berdebat dgnnya setitik air mata pun tdk gugur! Alhamdulillah, sy yakin kekuatan itu dtg dr Allah. Hanya dia mampu menolong org2 teraniaya sprt sy.

Sy menyatakan pd pengetua bahawa org2 kanan kepercayaannya lah yg hipokrit serta plg teruk mengutuk corak pentadbirannya. Bukan sekali tetapi setiap hari hinggakan sy dan rakan2 sekerja yg lain tdk selesa membuat kerja kami dek kerana suara2 sumbang org2 kanan pengetua termasuklah lelaki jahat itu mr.****!
Sy sedar hujah sy tdk akn diterima boss namun yg penting sy dah menyatakan hakikat yg sebenar ttg org2 kanan beliau. Biar dia mampu berfikir dan terbuka pintu hati untuk menyelidik ttg org2 kanan itu. Sy juga menyatakan lebih baik pengetua memasang CCTV di setiap staffroom utk memasang telinga perbualan staff2 nya drpd berharap pd laporan org2 kanan yg hipokrit dan berhati busuk itu.

Sy melangkah keluar dr pejabat pengetua dgn hati yg tenang.
Alhamdulillah Allah, kekuatan ini dtg drMu, semoga Allah permudahkan urusanku selepas ini..

Sudah hampir 2 bln ensiden itu berlaku. Sy meneruskan hidup seperti biasa walau pun di mata boss sy pekerja yg pertama dia senarai hitamkan. Cikgu lelaki yg jahat itu pula selepas seminggu mengenakan sy, cikgu X dan Y sy dengar dia telah jatuh sakit. Seminggu dia tidak hadir ke sekolah.

Sy tdk mahu berfikir yg buruk2, tetapi sy sedar bahawa setiap perbuatan yg tidak baik insya'allah tuhan akn balas, sooner or later..

Tetapi satu perkara yg sy tahu ialah dr peristiwa itu Allah tlh membuka pintu hati n jln utk sy berhijrah ke arah yg lbh baik. Ya, mencari rezeki yg mendpt keredhaaNya. Insya'allah sy berusaha ke arah itu. Sebab itu bila fikir-fikirkan semula jika perkara itu tdk berlaku mungkin hati sy tdk tergerak utk berhijrah. Selesa di zon yg biasa. Jauh d lubuk hati sy sedar sek tersebut di atas penguasaan gereja... sy mahu berhijrah utk mencari redha Allah, semoga Allah mempermudahkan urusan sy ini...aaminnn..


Bila hati berjuang kerana Allah,
Dugaan itu tempat bersinggah,
Keperitan ditelan sebagai juadah,
Kejayaan di anggap satu mimpi indah,
Andai ditakdirkan rebah,

HATI tetap redha bAllah..

Kasih Allah itu satu keindahan,
Disaat DIA memberi ada ujian yang setia menanti..
Wajah yang mendung ditetapkan ketenangan di hati,
Menangis dihadapanNya itulah jalan yang terbaik..

Wajah yang mendung mampu berubah ceria lantas ketenangan di tingkatkan,
Hati yang tenang di biarkan terus tenang walaupun di himpit kedukaan yang nyata..

Semoga hati disinggahi indahnya kasih ILAHI...

Dugaan yg dtg ramadan lalu tdk akn mematahkan semangat sy...Demimu Allah, demi ankku Nur Qaseh, kan ku rentas jalanan yg berduri, insya'allah akn ada sinar bahagia kelak.